Lichtaartenaar Matthias Boonen (28) moet nog even geduld uitoefenen vooraleer midden oktober zijn eerste boek ‘Doodsrozen - De Doodsuurengel’ met veel weerklank zal worden voorgesteld. Hij kijkt er vol verwachting naar uit, maar intussen timmert de topsporter bij G-Sport Vlaanderen ook verder aan de weg met als doel de Olympische Spelen in Parijs.

Tussen de vele trainingen door stak de 28-jarige loper de voorbije jaren al zijn vrije tijd en energie in zijn eerste boek. “Dat was en is niet altijd even makkelijk”, geeft de schrijver toe. “Want ik heb vaak meerdere trainingssessies per dag en tussendoor is er niet altijd die frisheid om aan het boek te werken. Ik heb zowat twee jaar aan het boek geschreven en het ligt voor de hand dat je ook niet elke dag de nodige inspiratie hebt om boeiende verhalen te schrijven. Soms waren er dagen dat ik amper twee regeltjes op papier kreeg, een andere keer dan weer meer dan tien pagina’s. Daarna kwam de afwerking nog aan de beurt en ook dat vroeg wel de nodige tijd. Elke dag is anders en het schrijven komt natuurlijk op de tweede plaats, want in de eerste plaats ben ik dus sporter, wel met een visuele beperking en een lichte verlamming aan de linkerzijde. Als pisteloper op de sprintnummers en de halve fondwedstrijden kruipt er dus ontzettend veel energie in mijn trainingen. Want er liggen nog wel enkele mooie doelen voor me meet volgend jaar het wereldkampioenschap en in 2024 de Spelen in Parijs. Zo ga ik op 1 oktober al proberen de limiettijd op de 400 meter te lopen, benieuwd of me dat zal lukken.”

Het schrijven van een boek was voor Matthias Boonen een kinderdroom die werkelijkheid wordt. “Van kindsbeen af was ik eigenlijk al met lezen bezig en had ik een rijke fantasie. Zelfs al bij de onthaalmoeder kwam ik met één speeltje de dag door, door mijn fantasie nam het allerlei vormen aan. Later ging ik ook meer geboeid raken door films, maar het waren toch vooral de boeken die me het meest konden triggeren. Het begon met prentenboeken en kinderboeken die ik samen met mijn mama las, later toen ik naar het middelbaar ging viel mijn interesse voor literatuur ook op. Van de leerkrachten kreeg ik de vraag of ik geen deel wou uitmaken van de kinderboekenjury. Zo kwam ik in contact met nog meer boeken en vooral ook schrijvers en daar zijn de zaadjes van mijn boek geplant. Want toen wist ik dat ik ooit een boek wou schrijven. Het begon met kleine krabbeltjes op een stuk papier of wat korte verhaaltjes. En intussen ligt een boek van een kleine 750 pagina’s klaar.”

Dat de thriller ‘Doodsrozen - De Doodsuurengel’ geen alledaags verhaal is kan men al uitmaken uit de titel, maar voor Matthias betekent dit debuut zeker geen eindpunt. “De titel is misschien wat mysterieus en boezemt misschien wat angst is, maar het nodigt daarom ook wel wat uit om te lezen. Het gaat over de dood, over het onbekende en dat houdt toch heel wat mensen bezig. Het hoofdpersonage is een elfjarig meisje dat nieuwe dingen wil ontdekken en daarbij met heel wat angsten in aanraking komt, ze wordt geconfronteerd met verlies en weet dus niet hoe om te gaan met de dood. Het is pure fictie, maar het zou zich net zo goed hier in een tuin in Lichtaart kunnen afspelen dan bijvoorbeeld aan de andere kant van de wereld. Angst is van alle tijden en van alle werelden, vandaar ook dat het zich niet op een nader genoemde plaats afspeelt. Het is een relatief donker boek, zowat het genre dat Stephen King ook brengt. Maar dan in mijn eigen stijl en mijn eigen fantasie. Het opzet is om er een reeks van te maken en dit is dus het eerste deel dat nu bij de nieuwe uitgeverij Fantasy Novels ligt. Het is echt mijn eigen ding, zo is de cover gemaakt door een goede vriendin en had ik een eigen taalkundige. Dat vond ik wel belangrijk, dus ben ik blij dat de uitgeverij hiermee instemde.”

De afwerking van de thriller die maar liefst 22 hoofdstukken telt verdeeld over 739 pagina’s nadert stilaan het einde. Op 15 oktober zal het boek worden voorgesteld op een niet-alledaagse manier, namelijk met een eerste deel in Bobbejaanland en een vervolg in de voormalige discotheek Cobra. “De eindejaarsperiode nadert, dus is het de hoogste tijd om het boek voor te stellen”, lacht de sympathieke Matthias Boonen. “Ik koos bewust niet voor een droge boekvoorstelling, maar we maken er een heel event van. Wanneer Bobbejaanland voor de halloweenperiode de deuren weer opent, krijg ik de kans om er op een visuele manier mijn boek voor te stellen. Onder regie van topregisseur Luc Stevens worden enkele scènes uit het boek tot leven gewekt, hier kijk ik echt wel naar uit. Het past ook allemaal in het halloweenverhaal, dat enge, die angst en het donkere van die periode. Daarna steken we de baan over naar de voormalige discotheek Cobra waar onder impuls van enkele dj’s een nieuwe impressie wordt gegeven aan het boek. Je kan dus nauwelijks van een gewone boekvoorstelling spreken.” (edle)